In 2015 was het 75 jaar geleden dat in Nederland de Tweede Wereldoorlog begon. Reden voor Cees Baan en mij om een project op te zetten rondom het Oorlogskind van toen. Het Geheugen van Zeist omarmde het idee en gaf ons de gelegenheid om het project ook daadwerkelijk uit te voeren. De Kerckeboschschool durfde het aan om met hun groep 8 mee te werken aan het project. Conceptontwikkeling, planning, projectbegeleiding en eindredactie waren in onze handen. Vrijwilligers van het Geheugen van Zeist zorgden voor de interviews met de oorlogskinderen en de inrichting van de tentoonstelling. Al het materiaal is op de website van het Geheugen terug te vinden.
Kinderen van nu interviewen oorlogskind van toen
In het geheugen van veel oudere mensen een onuitwisbare periode. De Tachtigers van vandaag, waren in ’40-’45 nog een kind. We nodigden hen uit om door de ogen van het kind van toen te vertellen hoe hun leven er uitzag en hoe zij deze uitzonderlijke periode in hun leven hebben beleefd. We hoopten stiekem dat er misschien iemand zou zijn die een en ander had opgeschreven want dat zou toch helemaal fantastisch zijn. Op onze oproep reageerden maar liefst twee heren die in de oorlog een dagboek hadden bijgehouden en een met een bijzonder fotoboek met foto’s die zijn vader had gemaakt.
Bij het optekenen van de verhalen van de oorlogskinderen betrokken we de kinderen van nu. Zij hebben het kind van toen geinterviewd. De verhalen die daar uit voort kwamen zijn niet alleen opgetekend, maar werden door de kinderen van nu ook op een kunstzinnige manier verbeeld. Dat resulteerde in een tentoonstelling, prachtig fotomateriaal, een huis-aan-huis-blad en zelfs een speciaal gecomponeerd muziekstuk. Apetrots ben ik op het resultaat.
Van ieder Oorlogskind in een prachtig portret gemaakt door Sven Jaeger. Hij zorgde ook voor de groepsportretten van de kinderen van nu met de kinderen van toen.